Als je moet wijken voor een reclameblok…

Vorig jaar werd ik geïnterviewd door Mieke, een journaliste bij DE ZONDAG, een gratis krant die – wat een verrassing – op zondag bij elke bakker in Vlaanderen en Brussel te verkrijgen is. Mieke is een fijne dame. Tijdens ons gesprek over het verschijnen van KANSLOOS kwamen we erachter dat we dezelfde leeftijd hebben, dezelfde studierichting volgden aan de universiteit en dat haar vriendenkring bestaat uit mensen met wie ik op de schoolbanken heb gezeten. Dat schept een band. We raken aan de praat en ze vraagt me wat mijn job is. In tegenstelling tot wat sommigen denken – dat ik van schrijven slapend rijk word – werk ik deeltijds als… Ja, als wat eigenlijk? Is het nu directie-assistente of administratief coördinator? Ach… what’s in a name… Mieke hoort ‘directie-assistente’ en wordt meteen enthousiast. In 2024 heeft ze namelijk een paginavullende column in DE ZONDAG waarin knelpuntberoepen worden besproken. En blijkbaar zit ik in een knelpuntberoep. Ze vraagt of ik interresse heb om hier wat meer over te vertellen en dan zal ze in haar artikel mijn auteursnaam Petra Spark nog eens onder de aandacht brengen. Tja… Daar moet ik geen twee keer over nadenken. Eind januari neemt ze het interview af dat ze me laat lezen voor ze het doorstuurt naar de redactie. Vorige zondag zou het artikel verschijnen. Bolleke komt thuis met ontbijtkoeken en DE ZONDAG. Hij is laaiend enthousiast: ‘Je staat erin, je staat erin!’ Ik lees het artikel. Niets over Petra Spark. Spijtig. Gemiste kans. Vast gesneuveld in de eindredactie. Het is wat het is. Als auteur sta ik graag in de spotlights omdat ik elke kans aangrijp om meer naambekendheid te krijgen, als persoon heb ik absoluut geen behoefte om in de media te verschijnen. Dit hele artikel heeft dus zijn doel gemist. MAAR… Gisteravond vertelt bolleke mij dat Mieke een mail heeft gestuurd. Ze excuseerde zich, hetgeen ik heel attend vond. Blijkbaar is het Sparkgedeelte van het interview gesneuveld in sommige regio’s, waar er meer advertentieruimte was voorzien op dezelfde bladzijde. Echter, in heel wat regio’s is het originele artikel wel verschenen. Mooi toch? En hoe lief dat ze me even de pdf stuurde van het ‘juiste’ artikel? De controlefreak in mij heeft een laat nieuwjaarsvoornemen: ik jaag niet langer op dingen die ik wil bereiken. De zaken waar ik recht op heb zullen wel naar me toekomen. Hoop ik 😉

Heb jij al iets meegemaakt waarvan je dacht dat het kalf verdronken was, maar alles uiteindelijk toch goed kwam?