Afgelopen zaterdag gaat vast de geschiedenis in als een van de meest besproken boekvoorstellingen uit 2023 (denk aan flessen wijn, stalen kettingen en metalen sloten). Collega Johnny Bollé stelde zijn boek voor te Standaard Boekhandel en hij maakt er altijd een feestje van. Meer geef ik niet prijs. Wat gebeurt in Standaard Boekhandel, blijft in Standaard Boekhandel. Ik ben in elk geval blij dat ik er bij mocht zijn, in het gezelschap van auteurs, boekrecensenten en mijn uitgevers. Hoewel mijn uitgever een ellenlange rit uit het verre Nederland achter de kiezen had, polste hij na aankomst vrijwel meteen naar mijn volgend manuscript. Trots bekende ik dat ik nog dertig pagina’ s (intussen 20!) te gaan heb voor het verlossende woord EINDE. Ik vroeg op mijn beurt dan weer of er wel nog interesse is in een nieuw manuscript. Uiteindelijk weet je het maar nooit… Verkoopcijfers zijn natuurlijk erg belangrijk en ik ken de verwachtingen van de uitgeverij niet. Maar mijn uitgever bracht mooi nieuws, want hoewel de verkoop van thrillers krimpt, gaat mijn boekverkoop erop vooruit. Of om het met de woorden van de uitgever te zeggen: ‘Je zwemt tegen de stroom in.’ Dat was heel fijn om te horen. Hij gaf ook aan dat hij vertrouwen heeft in de kwaliteit van het volgende manuscript en dat is een hele opluchting. Uiteindelijk doe je maar wat als schrijver. Alleen. Achter die laptop. Wat jij een geweldig idee vindt, vindt de lezer misschien maar niets. Na al dat schrijven en herlezen ken je de plot van je verhaal zo goed dat je je niet kan inbeelden dat iemand je verhaal ooit spannend zal vinden. Enfin, het was een hoopgevende middag die me nog meer zin geeft om mijn manuscript af te werken. Stiekem kijk ik uit naar mijn volgende boekvoorstelling, in de hoop dat de vrolijke bende op de foto nogmaals van de partij zal zijn. Het was een geweldige dag.
O ja… voor wie zich de vraag stelt: er is wel degelijk een ongecensureerde versie van deze foto 😉
Fijne Koningsdag aan de Nederlandse volgers!