ER ZIJN DAGEN DAT ER EEN GIFTIG BRIESJE WRAAK OPSTEEKT WAARDOOR MOORD DOORSIJPELT IN EEN SCHRIJVERSHOOFD EN INSPIRATIE ROOD KLEURT, ALS HET BLOED VAN EEN PAS GESLACHT VARKEN
Wraak! Het is een emotie die mij onbekend is in het dagelijkse leven, maar het is mijn favoriete dramatische situatie in toneelstukken, boeken en films. En het is pas echt feest wanneer er wraak wordt genomen tussen verwanten. De variaties voor een auteur zijn eindeloos en als ik het schuifje ‘wraak’ opentrek doe ik het vaak snel weer dicht. Er puilen zoveel ideeën uit dat ik het wel moet sluiten, wil ik niet het risico lopen dat de Ideetjes in al hun enthousiasme hun volgnummer verliezen en mijn verhaallijnen in het honderd laten lopen, als het verkeer op de E40 tijdens een regenachtige dag. Een van mijn favorieten is de moedermoord met als motief het wreken van de moord op de vader. Nergens wordt dit beter uitgebeeld dan in de Griekse tragedie Elektra van Sophocles, Euripides en vele anderen na hen.
De tweede prijs gaat naar een variatie op dit thema: het doden van het ene kind om de dood van het andere kind te wreken. Meleager, een held in de Griekse mythologie vermoordt zijn broers, waardoor zijn moeder wraak neemt en hij zelf het loodje moet leggen.
Onvoorstelbaar, zo lijkt het wel. Maar dit is peanuts vergeleken met de gruwel die wij elkaar in het echte leven aandoen. Als we ‘doden’ iets minder letterlijk nemen zien we ronduit catastrofes. Wanneer de dertienjarige broer van JM Barrie, de schrijver van Peter Pan, overlijdt, komt zijn moeder dit nooit te boven. Ze vindt dat de verkeerde zoon is gestorven en reageert zich af op de overblijvende zoon. Dit gaat zo ver dat JM Barrie alles doet om op het ideaalbeeld van zijn broer te lijken, tot het dragen van dezelfde kleren toe. Ook Johnny Cash werd jaren doodgezwegen door zijn vader omdat die hem verantwoordelijk achtte voor de dood van Cash’ broertje.
Mijn grootste angst? Ik ben niet bang voor buitenaardse wezens, eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik geen oorlogen vrees wegens te-ver-van-mijn-bed-show. Maar geef me de wetenschap dat door een grillige speling van het noodlot ook ik in staat zou zijn tot het plegen van gruweldaden en de wereld om mij heen wordt duister, als een kelderluik dat wordt dichtgegooid en met hangsloten wordt afgesloten.
En ik zit aan de verkeerde kant van die deur.
dat heb je mooi omschreven , de angst voor wraak en opsluiting
ik ben voor beide niet bang
wel voor escalatie van wat we nu over de gehele wereld we elkaar aan doen
LikeGeliked door 2 people
Reken maar, en de kids die op schoolreis naar buitenlandse grootsteden trekken laten een moederhart hierdoor nog wat sneller slaan. Hopen dat onze families van Het Grote Ongeluk bespaard blijven?
LikeLike
ha die Petra
je reactie hier niet gezien , inderdaad er waren ook weer genoeg ongelukken met bussen vol schoolkinderen 😦
nee die chocoladebloem kan je bij mij niet bestellen hihi
fijne avond groet
LikeGeliked door 1 persoon
Zonde! Misschien toch een ideetje voor een nieuwe job/bijverdienste 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi geschreven en wraak nooit goed toch?
Groetjes
LikeGeliked door 1 persoon
Toch maar even op volgen geklikt…miste je blogjes
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je! Inderdaad, wraak vergiftigt vooral jezelf denk ik… Groetjes
LikeGeliked door 1 persoon
Ben ook gaan volgen… alhoewel ik geen lezer ben..ook geen schrijver….ik ben een beelddenker… Geen angst… behalve om iemand te kwetsen.
LikeGeliked door 1 persoon
Als je de verhaallijn wilt vasthouden, begin dan van tevoren met hoofdstukken te bedenken/benoemen.
En bedenk, alles wat je voedt groeit! Ook wraak. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Iedereen heeft wel eens wraakgevoelens, maat niet iedereen voert ze uit.
LikeGeliked door 1 persoon
En wat een geluk!
LikeGeliked door 1 persoon