Kansloos genomineerd voor Beste Vrouwenthriller 2023

Onlangs zag ik een aantal posts passeren van auteurs die enthousiast meldden dat ze genomineerd waren voor deze prijs. Ik dacht: fijn voor hen. Ik dacht ook: Zou ik erbij zijn? Ik twijfelde er ten zeerste aan. Dus ik besloot hier geen opzoekingswerk naar te verrichten, bekijk het als een soort preventieve zelfbescherming. Wat hé, zo’n prijs is eigenlijk toch niet belangrijk, zeker als je niet bent genomineerd ;-). Zo’n prijs zorgt alleen maar voor wormen in je hoofd, waardoor het echte plezier wordt aaangevreten, namelijk het Echte Schrijven. Nee, het enige wat telt is mijn schrijfplezier en dat staat los van prijzen, nominaties of recensies. Dat nam ik mezelf al een hele week voor. En toch… heb ik dokter Google vanochtend geraadpleegd. Ik dacht: fuck it. Ik moet het wel even uitzoeken want stel je voor dat ik genomineerd ben en het hele feestje mis? Dus… Bikini aan, zonnebril op, donkerroze cowboyhoed over mijn oren getrokken en mijn stoute schoenen/teenslippers aangetrokken. En zoals de titel al verklapte… Ik ben genomineerd! Dat dit een mooie aanmoediging is om verder te schrijven hoef ik je niet te vertellen. Dat ik blij en dankbaar ben voor al de aanmoedigingen en reacties die ik hier krijg wil ik je wel vertellen. Wie zin heeft kan hier stemmen, je kan een boekenpakket winnen en delen is niet verboden 😉 https://www.vrouwenthrillers.nl/index.php?page=boekvanhetjaar

Mijn eerste zonnige dag van het jaar begon goed. Hoewel… Mijn rug is gigantisch verbrand. Hoe heb jij deze eerste zomerdag beleefd? Heb jij wel gesmeerd?

9 gedachtes over “Kansloos genomineerd voor Beste Vrouwenthriller 2023

  1. internettoerist

    Ik wilde stemmen, maar men vraagt teveel privé-gegevens. En het systeem omzeilen lukt ook niet, want je moet bevestigen via mail. Sorry! Maar ik wens je toch alle succes toe. 🤞

    Hoewel ik een hekel heb aan smeren, smeer ik op zonnige dagen mijn gezicht en nek in. Met uitzondering van mijn onderarmen en handen, bedek ik de rest meestal in de zon. Buiten uit de kleren gaan gebeurt wel eens, maar altijd in de schaduw, of als de zon niet schijnt. Mijn hersenpan is ook altijd bedekt op zonnige dagen. Thuis draag ik op zonnige plekken een sombrero. Op een uitstap draag ik een pet of gewone hoed om het overkoken van mijn hersenvocht te voorkomen. Verder begeef ik me op zonnige dagen van schaduw tot schaduw, zoals een vampier. 🧛‍♂️ 🦇 Maar geen paniek, ik slaap – zoals elk normaal mens  – in een doodskist.  😁 😉 Ja, ik voel een nieuwe thriller ontstaan! 😉

    Internettoerist is niet gemaakt om in de volle zon te vertoeven. Ik ben niet warmbloedig, maar gloeiendheet-bloedig.

    Vriendelijke groet

    Geliked door 1 persoon

  2. Waardering voor je werk is altijd leuk en dus zijn nominaties altijd leuk. Dat was vroeger ook in blogkringen wel een dingetje. Maar uiteindelijk gaat het meestal om “wie kan het grootste netwerk motiveren” om te stemmen en het zegt dus meer over je netwerk dan over je werk. Behalve als je netwerkt groot is dóór je werk zegt het ook wel iets over je werk. 😉

    Like

Plaats een reactie